En toch, velen worden na de zomer weer in dezelfde wervelwind meegesleurd. Voor mij is het niet veel anders. Al ben ik geen docent en is mijn werkdruk lager dan die van de mensen met wie ik samenwerk bij Leren voor Morgen en aan de Universiteit Utrecht. Maar de afgelopen maanden was de druk ook voor mij hoog en kom ik deze zomer pas weer toe aan rust en bezinning. Mijn vakantie viel dit jaar vroeg, waardoor ik nu niet meteen in de storm ben beland die in september weer op stoom zal komen. Goed om dus nog even langer stil te kunnen staan bij wat de zomer zo waardevol maakt.
Voor mij betekende dat een reis maken om vrienden te zien die ik al jaren niet meer had ontmoet. Maar ook (iets) meer bewegen, lezen en echt ontspannen. En nu ik weer aan de slag ben weer eens tijd voor bijscholen en het uitvoeren van taken waar ik normaal gesproken geen ruimte voor heb. Er zijn minder werkafspraken en bepaalde zaken worden op een lager tempo gerealiseerd. Want anderen zijn nu van hun vakantie aan het genieten (of van hun jaar aan het bijkomen). En belangrijk: daarmee vergaat het schip niet. Die relatieve rust kan dus wel. En zo komt er ook weer meer creatieve energie vrij. Kortom, zo’n zomerperiode laat me bijkomen, en een beetje opbloeien.
De wervelwind die in september losbarst
In de zomer realiseren we ons weer wat we echt belangrijk vinden in ons leven en ons werk. Een ander tempo. Meer tijd met vrienden of familie. Meer ontspanning. Ruimte voor creativiteit. Wat zouden we toch baat hebben bij een uitgerekte zomer! Waarom laten we ons dan weer meesleuren in de wervelwind die in september losbarst? Wie maakt die keuze eigenlijk (voor ons)? Is dat bewust? En wat zou jij kiezen als je het voor het zeggen had? Of heb jij het er ook een stem in? Wat zou jij kiezen? Minder werken of op een ander tempo? Of allebei? Wat zou je met die extra tijd of energie doen?
In het Homo Florens project spreken we voortdurend over hoe we in de economie meer recht kunnen doen aan wie we zijn als mensen. Over wat ons drijft en welke behoeften we hebben. Hoewel werk een onderdeel kan zijn van een betekenisvol leven, is het dat in de praktijk niet voor iedereen. Van burn outs tot bullshit jobs, er zijn genoeg mensen die niet tot hun recht komen in (hun dagelijkse) werk. Sommigen denken dan: ‘Het werk moet toch gebeuren.’ Maar je mag je afvragen of dat wel altijd zo is. Is elk product de moeite waard? Zijn alle diensten even waardevol? Moet ons werk wel op dat moordende tempo en onder al die lagen van management, controle en efficiëntie-dogmatiek? Is werk wel voor iedereen? En krijgt iedereen die wil werken genoeg kansen?
Een nieuwe wind, een nieuwe koers
Om die arbeidsstorm die ons omringt enigszins in bedwang te krijgen zullen we moeten sleutelen aan wat die storm op gang brengt. Onze heersende economische instituties, denkpatronen en handelingen vormen samen de turbine die de kunstmatige wind aanvoert. Het is een door mensen gemaakte machine, dus we kunnen die ook weer ontmantelen of slopen. En dan vervangen door een meer natuurlijk zomerbriesje waarop we allemaal kunnen gedijen. Met of zonder werk. Dat begint met een scherpere kijk op de mens en diens drijfveren en behoeften.
Wij onderzoeken graag met jou wat dit voor jouw vakgebied in het HEO betekent. Hijs de zeilen, en vaar mee op een nieuwe wind! Samen bepalen we de koers.
Lees meer over Homo Florens in het HEO. Laat je ook inspireren tijdens de Week van het Economie Onderwijs!
